تاکتیک های فوتبال

سايت شرط بندي معتبر

در سال 1840 باید از سربازان برای جلوگیری از بازی فوتبال در ریچموند استفاده شود. شش سال بعد قانون شورش باید در دربی خوانده می شد و از یک گروه سواره برای پراکنده کردن بازیکنان استفاده می شد. همچنین در East Molesey ، Hampton و Kingston-upon-Thames اغتشاشات جدی در فوتبال وجود داشت.

اگرچه دولت از طبقات کارگری که فوتبال بازی می کنند را نپذیرفت ، اما همچنان به عنوان یک ورزش محبوب در مدارس دولتی شناخته شد. در سال 1848 جلسه ای برای وضع قوانین فوتبال در دانشگاه کمبریج تشکیل شد. همانطور که فیلیپ گیبونز در انجمن فوتبال در انگلیس ویکتوریا (2001) خاطرنشان کرد: "قوانین مختلف بازی باعث می شد که مدارس دولتی نتوانند در برابر یکدیگر رقابت کنند." معلمان نمایندگان شروزبری ، اتون ، هارو ، راگبی ، مارلبرو و وست مینستر آنچه را که به قوانین کمبریج معروف شد تولید کردند. یکی از شرکت کنندگان در مورد آنچه اتفاق افتاده توضیح داد: "من جداول را پاک کردم و قلم و کاغذ تهیه کردم ... هر کس یک نسخه از قوانین مدرسه خود را آورد یا آنها را از ذهن می دانست و پیشرفت ما در تنظیم قوانین جدید کند بود."

سرانجام تصمیم بر این شد که گلهایی برای توپهایی که بین تیرهای پرچم (برافراشته ها) و زیر رشته (تیر افقی) لگد زده می شوند ، اهدا شوند. به تمام بازیکنان اجازه داده شد توپ را مستقیماً از روی پا بگیرند ، به شرطی که شکارچی بلافاصله آن را لگد بزند. با این حال ، گرفتن توپ و دویدن با آن ممنوع بود. فقط دروازه بان مجاز به نگه داشتن توپ بود. او همچنین می تواند آن را از هر جای نیمه خود مشت کند. وقتی توپ از بازی خارج شد ، ضربات دروازه و پرتاب توپ انجام شد. مشخص شد که پرتاب ها فقط با یک دست انجام می شود. همچنین تصمیم گرفته شد که بازیکنان در یک تیم از کلاه یکرنگ (قرمز و آبی تیره) استفاده کنند.

بعضی اوقات مدارس دولتی با پسران شهر محلی فوتبال بازی می کردند. اگرچه این بازیها غالباً با درگیری پایان می یافتند ، اما این امر به گسترش دانش فوتبال Cambridge Rules کمک کرد. پسران مدرسه دولتی سابق نیز در دانشگاه فوتبال بازی می کردند. بعد از آن خیلی ها به بازی ادامه دادند