مشخصات ورزش هاکی

سايت شرط بندي معتبر

میزان خطا

نتایج بدست آمده از نمونه منفی (منحنی چپ) با نتایج بدست آمده از نمونه های مثبت (منحنی راست) همپوشانی دارد. با جابجایی مقدار قطع نتیجه (میله عمودی) ، می توان میزان مثبت کاذب (FP) را کاهش داد ، در هزینه افزایش تعداد منفی های کاذب (FN) ، یا بالعکس.

یک آزمون کامل مثبت صفر و منفی کاذب دارد. با این حال ، روش های آماری احتمالی هستند و نمی توان به طور قطعی شناخت درست بودن نتیجه گیری آماری را دانست. هر زمان عدم اطمینان وجود داشته باشد ، امکان خطا وجود دارد. با توجه به این ماهیت علم آمار ، همه آزمون های فرضیه آماری احتمال ایجاد خطاهای نوع I و II را دارند.

میزان خطای نوع I یا سطح معناداری احتمال رد فرضیه صفر با توجه به درست بودن آن است. این با حرف یونانی α (آلفا) مشخص می شود و سطح آلفا نیز نامیده می شود. معمولاً سطح معناداری روی / (٪) تنظیم می شود ، بدین معنی که احتمال رد نادرست فرضیه صفر واقعی قابل قبول است.

میزان خطای نوع II با حرف یونانی β (بتا) نشان داده می شود و مربوط به قدرت یک آزمون است که برابر با  β است.

این دو نوع نرخ خطا در برابر یکدیگر معامله می شوند: برای هر مجموعه نمونه داده شده ، تلاش برای کاهش یک نوع خطا به طور کلی منجر به افزایش نوع دیگر خطا می شود.

آزمون کیفیت فرضیه

همین ایده را می توان از نظر میزان نتایج صحیح بیان کرد و بنابراین برای به حداقل رساندن میزان خطا و بهبود کیفیت آزمون فرضیه استفاده می شود. برای کاهش احتمال ارتکاب خطای نوع I ، سختگیرانه تر بودن مقدار آلفا (p) کاملاً ساده و کارآمد است. برای کاهش احتمال ارتکاب خطای نوع II ، که ارتباط نزدیکی با قدرت تجزیه و تحلیل دارد ، افزایش اندازه نمونه آزمون یا آرامش سطح آلفا می تواند قدرت تجزیه و تحلیل را افزایش دهد.  اگر میزان خطای نوع I کنترل شود ، آماری از آزمون قوی است.